GRİ ŞİİR – SOFTLY
January 31, 2013
Her iş kibar ya da kaba yapılabilir mi? Elbette… peki öldürme eylemi kibrca yapılabilir mi? Şiirsel olabilir mi?
Benim içimde yaşattığım seri katil bu sorulara evet cevabı verdi tıpkı ”Kiilling Them Softly” filminin yönetmeni Andrew Dominik gibi. Benim kendisiyle ilk karşılaşmam ve onu farklı bir yönetmen diye ilk nitelendirmem ”The Assasination Of Jasse James by The Coward Robert Ford” ile olmuştur. Tek derdi var yönetmenin cinsiyeti erkek olan bir film çekmek. Diğer filminde de bende aynı duyguları uyandıran Andrew, ”Killing Them Softly”de de aynı yolu izlemiş. Bir erkek düşünün öldürebiliyor ama kibarca…. Adamın bir çizgisi var. Var elbette, o çizgi o kadar benimseniyor ki harika çekilmiş bir öldürme sahnesinde tek aklınıza gelen katilin çok hoş olduğu. Yönetmen sizin öldürme eylemini ikincil hatta üçüncül planda düşünmenizi sağlıyor; bunu da ilk elden rolü Brad Pitt’e vererek yapıyor…. Sert adam, kibarca öldüren sert ama duygusal adam Brad Pitt’te vücut buluyor ki bu da işi ister istemez kibarlaştırıyor…..
Yeraltı mafyasında işler üç iş bilmez tarafından karıştırılır ve karışıklığı düzeltmeye gelir Jackie…. Ortalığı karıştıran Avustarlya aksanlı keşlerle kıyaslanınca oldukça klas olan Jackie’nin aynı zamanda uyguladığı yöntem orjinal ve gerçekten kibar bir yöntem: Öldürdükleri insanlar öldürüleceklerini düşünüp salya sümük af dilemeyecekler. İşte bütün kibarlık bu, kişilik haklarını gözeterek infaz. Bununla birlikte öldürülme sahneleri yedinci sanattan teknik anlamda haz alan her alıcının kıskanacağı kadar şiirsel çekilmiş. Ben şahsen çok beğenerek izledim….. Çok harika sekanslardan oluşmuş, agır çekimle ve tüm detaylarla uzun ve güzel bir soneye dönüşmüş…. 
Film boyuca alt metinde Amerikan ekonomi politasının açmazlarından ve olmazsa olmaz kılişelerinden küçük küçük konuşmalar dinledikten sonra Amerika ve Amerikalı için tüm dünyanın gerçekte düşündüğünü ana karakterin ağzından veriyor bize yönetmen. Son sekans ve uslup bence filmin genel atmosferine oldukça uygundu. Kibarca geçirdi….
Mafya üyelerinin içinde bulunduğu azimli ama acınası durumaları da inceden Mickey’in psikolojisiyle anlatan Dominik, yine öyle herkese göre bir film yapmamış ki kimi ülkelerde seyreden devlet adamları filmin gösterimden kaldırılmasını önerecek kadar filmi anlamamışlar. Bu da ortaya çıkan filmin gerçekten iyi olduğunun bence sağlam bir ispatı….
Kullanılan aksanlar, oyunculuklar ve Brad Pitt’in kibar duruşuyla şenlenen Dominik’in gri şiiri ”Killing Them Softly”
daha da önce de dediğim gibi bir erkek filmi olarak mütemadiyen ”fucking” ……….. tanımlamasını o kadar kullanıyor ki kızımın bile dikkatini çekti. Seyretmiyordu ama mutfaktan duyup sordu ”Anne Fucking ne demek?”
SİNEMAYLA KALIN…….
DÜŞÜNEN SALAK ADAM
January 29, 2013
Yıldızları süpürürsün, farkında olmadan,
Güneş kucağındadır, bilemezsin,
Bir çocuk gözlerine bakar, arkan dönüktür,
Ciğerinde kuruludur orkestra duymazsın.
Koca bir sevdadır yaşamakta olduğun, anlamazsın.
Uçar gider, koşsan da tutamazsın….
WILLIAM SHAKESPEARE
Elin oğlu boşa dememiş ” Ignorance is bliss.” diye; gerçekten öyle. Az bilmek hatta bilmemek hayatta sahip olacağın en büyük mutluluktur. Bilmeyen adam zaten düşünmeyen adamdır, hayattan ve çevresindeki insanlardan öyle aman aman bir şeyler beklemez. Kırılgan değildir, insanların sözlerini ve davranışlarını okumaya, anlamlandırmaya çalışmaz. Ne duyduysa onu doğru kabul eder ve arkasını aramaz. Böyle dedi ama gerçekten bunu mu demek istedi; yoksa aba altından sopa mı gösterdi gibi kaygıları hiç olmaz….. Vuku bulanın neden olduğuna dair asla kafa yormaz; ya da olmasaydı daha mı iyi veyahut kötü olurdu gibi fazladan mesai yapmaz…. Düz bir adamdır o; bilmez, düşünmez, sorgulamaz ve ilginç bir şekilde mutludur bu adam….
Tam tersi olması gerekirken hayat düşüneni ödüllendirecekken onu duvardan duvara hırpalar. Nedendi niyeydi derken bir bakmışsınız tek başınıza ve mutsuzsunuz. Halbuki her şey daha iyi olsundu tek gayeniz. Olmadı…. Bu arada kaçırdığınız; her şey tam ve mükemmel olsun, kimse üzülmesin, ben kimseyi üzmeyeyim derken bu hengamede kaçırdığınız bir yığın şans ve mutluluk fırsatları da olabilir elinizden kayıp giden. Sonra bir de onları neden ve nasıl kaybettiğinizi anlayınca da bir sıkıntı oturur yüreğinize….. İşte bu böyle devam eden bir kör dövüş….. Dayağı da kendiniz atıyorsunuz, ama dayağı yiyen de sizsiniz: Bir nevi Fight Club sendromu….
Bu salak, düşünen adam bir gün farkeder ki doğru dürüst kavga bile edemiyor; söylemeyi planladıkları hep boğazında düğümlenip kalıyor. Hep geceleri yalnızken geliyor aklına söylenilmesi gerekenler; o gün tartışmada boğazını düğümleyen, bildiği ama söylemeyi kendine zul addettiği gerçekler bir bir geçiyor konuşma baloncuklarının içinde…. Biliyor gerçekleri, haklı da; onu da çok iyi biliyor. Ama hep aynı saçma zımbırtı bahane:
”Bir hukuğumuz var; ne ayıp; o düşünecek !!!! Niye hep ben düşünüyorum? Neden ağzına geleni söylüyor? Ben söylemedim…”
İşte burda o içine sıçtığım fikir gelir aklına: bana, ona değer verdiğim kadar değer vermiyor….. Kavga bile edemez bu salak düşünen adam…. Tek kavgası kendisiyledir…. En güzel kendiyle kavga eder….
Sapına kadar ister bencil olabilmeyi ama onu da beceremez. Sürekli düşünüp durduğu ” o ne hisseder, o üzülür, o kızar” gibi gel gitli düşünceler yüzünden bencil de olamaz. Kimi zaman benci olur ama bencil olamaz. Çünkü sadece kendini düşünmek ya da sadece kendini sevmek öğretilmemiştir ona…. Belki de hata burda: Sadece kendini düşünmek öğretilmemiş ona. Ona ayıp olur, buna ayıp olur, o senin bilmem kimin öyle konuşulmaz, her düşündüğünü söylemek yakışmaz diye diye hastalıklı düşünen adamlar yetiştirmiş bizim toplum sağolsun….
Bu salaklar sevgiye de çok anlam yüklerler; bir darbe de hep ordan yerler. Çünkü düşünen salak adam koşulsuz sever; bir şekilde tek karşılık olarak onun sevdiği kadar sevilmek ve düşünülmektir tek arzusu….Neyse işte o da olmaz; bu da olmaz….. EN SONUNDA DER Kİ BEN YALNIZIM VE ÖYLE DE KALACAĞIM….
DÜŞÜNÜYORUM O HALDE YALNIZIM!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
